Αναγνώστες

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Να πω καλή χρονιά? Θα πω.... και θα προσπαθήσω να το πιστέψω....
Καλή χρονιά με καλή υγεία και καλοτυχία...
μόνο η υγεία αξίζει σ'αυτή την ζωή....
πόσο μα πόσο το'χω καταλάβει.....
συνεχίζουμε τις χημειοθεραπείες μας.... και τώρα σ'έπιασε η μέση και το ισχίο... εκεί βρήκαν κάτι.... και φοβάμαι... φοβάμαι μην είναι κάτι.....
και τα γιατί συνεχίζονται.....
γιατί εσύ, δεν έφταιξες ποτέ σε τίποτα.....
δεν είμαστε έτσι κάθε μέρα... όχι.... δεν είμαστε απαισιόδοξοι άνθρωποι...
απλά μαζί με την μαυρίλα εκεί έξω, μαζί με την βροχή, ήρθε και ο πόνος....
και πηγαίναμε τόσο καλά....
οι λεμφαδένες καθάρισαν, ο πνεύμονας σιγά σιγά γίνεται καλά....
όχι, όχι στο κόκκαλο....
όχι εκείνο που μας λέγαν ότι είναι καρκίνος και μετά ότι οι έλληνες γιατροί κάναν λάθος...
μα τι παράξενο σώμα που έχεις... ούτε οι ίδιοι οι ογκολόγοι δεν ξέρουν τι σου γίνεται....

2500χμ μακριά.... 2 χρόνια μακριά από την πρώτη φορά που πήγες για χημειοθεραπεία...
κι όμως όλα τόσο κοντά και τόσο μακριά συγχρόνως.....

έχω κάνει τάμα... ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ.... αυτό πλέον το'χω πάρει απόφαση... δεν πιστεύω... όσο κι αν με κράξουν μερικοί "φίλοι"....
θεός δεν υπάρχει... αν υπήρχε δεν θα επέτρεπε να συμβαίνουν τόσα άσχημα.....
έχω κάνει τάμα σ'εμένα, στο σύμπαν, στην θετική ενέργεια..... κι όμως έβαλα την λαιμαργία μου πάνω από αυτό.... και νιώθω τύψεις.... αλλά σήμερα ξεκινώ με καινούριο μυαλό πια, να πιάσω το τάμα μου από την αρχή....

σωστή διατροφή.... ελπίδα.... θέλω να βγει ήλιος... έτσι λίγο μέσα από τα σύννεφα να σκάσει μύτη...
να σε δω να χαμογελάς χωρίς πόνο....

εγώ εδώ είμαι, για τώρα και για πάντα.... γιατί είσαι ο μόνος άνθρωπος που λατρεύω... γιατί είσαι όλα όσα έχω στην ζωή μου.....

ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.....
ΓΙΝΕ ΚΑΛΑ.....