Φόβοι....

Σήμερα την ώρα που γυρνούσα πίσω με το αυτοκίνητο ξεκίνησα πάλι να "φιλοσοφώ" την ζωή... Οφείλω να ομολογήσω ότι την ώρα που οδηγάς, έχοντας τον νου σου στον δρόμο, όταν το αμάξι δεν έχει άλλους επιβάτες, μπορείς να κάτσεις και να σκεφτείς πολλά....
Οι φόβοι λοιπόν στην ζωή....
Κάποια στιγμή είχα διαβάσει ότι ό,τι φοβάσαι θα σου'ρθει... Από την μία με είχες κυριεύσει ένα άγχος... από την άλλη είχα σκεφτεί, ότι δε μπορεί να είναι πραγματικότητα...
Τελικά όμως.... ό,τι φοβάσαι σ'αυτή την ζωή, η ζωή θα σου το δώσει... ίσως όχι σαν τιμωρία, αλλά ίσως για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου....
Στην αρχή τους αντιμετωπίζεις και έρχονται καινούριοι φόβοι... ίσως στην πορεία αν πλέον είσαι απόλυτα δυνατός, δεν γεννηθούν καινούριοι... σ'αυτό το σημείο δεν είμαι ακόμη... και δεν ξέρω αν θα φτάσω ποτέ....
Έρχεσαι αντιμέτωπος με τον χειρότερο σου φόβο.. και πρέπει να σηκωθείς και να συνεχίσεις... γιατί δεν υπάρχει και άλλη επιλογή... μερικές φορές σκέφτεσαι ότι υπάρχει, αλλά ευτυχώς τις περισσότερες νικάει η λογική...
Το μόνο που ξέρω, είναι ότι έχω καταλάβει για ποιο λόγο μερικοί άνθρωποι φτάνουν στα άκρα και εγκαταλείπουν... Γιατί μερικοί φόβοι, μερικά γεγονότα σου κόβουν την δύναμη... και ίσως να μην μπορείς να την ξαναβρείς...
Πιστεύω στο κάρμα σ'αυτή την ζωή... αλλά όχι 100%... δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο άνθρωπος μου πχ έχει κάνει τόσο κακό στην προηγούμενη ζωή και τώρα έπρεπε να περάσει όλο αυτό που πέρασε και να τελειώσει η ζωή του με αυτό τον τρόπο επειδή δεν ήταν σωστός τότε... σε μία άλλη ζωή... ίσως επειδή αγαπάω τόσο πολύ αυτό το άτομο και δεν μπορώ να δεχτώ ότι ίσως υπάρχει κι αυτή η πιθανότητα...